Τα φυσικά δόντια μπορούν να χαθούν από διάφορους λόγους. Οι βασικότεροι είναι:
H τερηδόνα
H περιοδοντίτιδα
Tα ατυχήματα
Η απώλεια των φυσικών δοντιών έχει επιπτώσεις τόσο τοπικά (δηλαδή στο στόμα) όσο και στην γενική υγεία του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό τα δόντια που χάνονται πρέπει να αντικαθίστανται άμεσα. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα τόσο στην υγεία όσο και στην αισθητική του προσώπου.
Aισθητικά προβλήματα
Στη μάσηση και στην ομιλία
Στη σύγκληση και λειτουργία των γνάθων
Στη γενική υγειά
Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία προσθετικών μεθόδων και υλικών. Αν θέλαμε να κάνουμε μια βασική ταξινόμηση των διαφόρων τεχνικών θα μπορούσαμε να τις χωρίσουμε σε τρείς ομάδες
Ακίνητες προσθετικές εργασίες (γέφυρες)
Κινητές οδοντοστοιχίες (ολικές ή μερικές)
Εργασίες στηριζόμενες σε εμφυτεύματα
Η προσθετική εργασία που φέρετε στο στόμα σας (είτε πρόκειται για ακίνητη γέφυρα πορσελάνης, είτε για κινητή μερική οδοντοστοιχία) αντικαθιστά κάποια φυσικά δόντια σας, που λείπουν.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της είναι βιοσυμβατά και δεν αλλοιώνονται με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάτε πως η προσθετική εργασία στηρίζεται σε φυσικά δόντια, τα οποία αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς και απειλούνται από ασθένειες, τόσο αυτά καθ'αυτά ( τερηδόνα ) όσο και οι ιστοί που τα στηρίζουν (παθήσεις περιοδοντίου).
Μάλιστα, τα δόντια - στηρίγματα κινδυνεύουν περισσότερο από τα υπόλοιπα δόντια, καθώς:
Α) Φέρουν αυξημένο μικροβιακό φορτίο (η παρουσία των ξένων υλικών τροποποιεί την μικροβιακή χλωρίδα του στόματος).
Β) Πρακτικά είναι δυσκολότερος ο καθαρισμός τους.
Ο δικός σας ρόλος στην μακροχρόνια επιτυχία της προσθετικής εργασίας είναι ιδιαίτερα σημαντικός!
Για να διατηρήσετε λοιπόν υγιή τα φυσικά σας δόντια - στηρίγματα για πολλά χρόνια, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες : 1) Βουρτσίζετε τα δόντια σας σχολαστικά 2-3 φορές την ημέρα, επί τουλάχιστον 5 λεπτά τη φορά.
2) Χρησιμοποιείτε καθημερινά το ειδικό οδοντικό νήμα (super floss) ή τα μεσοδόντια βουρτσάκια, σύμφωνα με τις οδηγίες που σας δόθηκαν.
3) Χρησιμοποιείτε φθοριούχο διάλυμα μετά από κάθε βούρτσισμα.
4) Αποφύγετε την συχνή κατανάλωση τροφών που περιέχουν ζάχαρη, ιδίως στο χρονικό διάστημα μεταξύ των γευμάτων.
5) Αποφεύγετε τις ιδιαίτερα σκληρές τροφές (παστέλια ,κουφέτα, σκληρά παξιμάδια κ.λ.π.) και γενικά την άσκηση υπερβολικών πιέσεων στα δόντια, όπως: τρίξιμο ή σφίξιμο δοντιών, συγκράτηση πίπας ή άλλων αντικειμένων με τα δόντια, δάγκωμα μολυβιού, κ.λπ.
6) Μην ξεχνάτε τον τακτικό οδοντιατρικό έλεγχο (ανά εξάμηνο ή τακτικότερα, σύμφωνα με τις οδηγίες που σας δόθηκαν), είναι ιδιαίτερα σημαντικός!
Πρόκειται για μια φλεγμονή των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια. Σε αντίθεση με την ουλίτιδα, όπου η βλάβη είναι επιφανειακή, στην περιοδοντίτιδα η φλεγμονή επεκτείνεται βαθύτερα: παρατηρείται αποκόλληση των ούλων από τα δόντια και καταστροφή του κόκαλου που στηρίζει τις ρίζες των δοντιών. Εάν η περιοδοντίτιδα μείνει χωρίς θεραπεία τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται και τελικά πέφτουν.
Εάν έχετε κάποιο από τα εξής συμπτώματα είναι πιθανό να έχετε περιοδοντίτιδα και πρέπει να απευθυνθείτε στον οδοντίατρο:
• Αιμορραγία των ούλων στο βούρτσισμα ή από μόνα τους. Η αιμορραγία των ούλων δεν είναι φυσιολογική κατάσταση, αλλά παθολογικό εύρημα.
• Κόκκινα, πρησμένα ή ευαίσθητα ούλα.
• Ούλα που έχουν αποκολληθεί από το δόντι. • Ούλα πού έχουν υποχωρήσει.
• Επίμονη δυσοσμία.
• Πύο ανάμεσα στο δόντι και τα ούλα.
• Κινητικότητα δοντιών.
• Αλλαγή στη θέση και σχέση των δοντιών μεταξύ τους
Τα πιο πάνω συμπτώματα δεν συνυπάρχουν πάντοτε στον ίδιο ασθενή, ενώ η έντασή τους δεν είναι ανάλογη με την σοβαρότητα της νόσου.
Συχνά, άτομα με προχωρημένη περιοδοντίτιδα δεν αντιλαμβάνονται κανένα σύμπτωμα και αγνοούν το πρόβλημά τους! Ειδικά οι καπνιστές μπορεί να μην εμφανίζουν απολύτως κανένα σύμπτωμα και να πάσχουν από προχωρημένη περιοδοντίτιδα.
Η περιοδοντίτιδα έχει συνήθως μια χρόνια πορεία , και πολλές φορές η διάγνωση γίνεται όταν η νόσος έχει εξελιχθεί αρκετά και έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη
Η κακή στοματική υγιεινή και η ελλιπής απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας από τα δόντια είναι η κύρια αιτία για την εμφάνιση περιοδοντίτιδας.
Η κληρονομικότητα παίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση και εξέλιξη της περιοδοντίτιδας.
Η κατάσταση της γενικής υγείας, ( διαβήτης, ορμονικές διαταραχές ), η λήψη φαρμάκων , stress κ.λπ. είναι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση ή επιδεινώνουν μια προϋπάρχουσα περιοδοντική νόσο. Επίσης το κάπνισμα, δυστυχώς είναι βασικός αιτιολογικός παράγοντας για την περιοδοντίτιδα και δυσκολεύει σημαντικά τις θεραπευτικές προσπάθειες.
Η διάγνωση της περιοδοντίτιδας γίνεται κατά την διάρκεια της κλινικής εξέτασης του στόματος από τον οδοντίατρο, με την βοήθεια ειδικού εργαλείου, του περιοδοντικού ανιχνευτήρα. Εάν κλινικά διαγνωσθεί περιοδοντίτιδα τότε πρέπει να γίνει και ακτινογραφικός έλεγχος για την αξιολόγηση της οστικής στήριξης των δοντιών. Ακτινογραφικά ευρήματα υπάρχουν μόνο στην περιοδοντίτιδα και όχι στην ουλίτιδα.
Την τελευταία δεκαετία έχει βρεθεί κάποια στατιστική συσχέτιση των νόσων του περιοδοντίου με κάποιες γενικότερες νόσους ή παθολογικές καταστάσεις. Μελέτες στις Η.Π.Α. δείχνουν αυξημένη συσχέτιση νόσων του περιοδοντίου με:
Καρδιαγγειακές νόσους,
Πρόωρη γέννηση παιδιών και με ελαττωμένο βάρος,
Επιδείνωση ή απορύθμιση άλλων συνυπαρχουσών ασθενειών όπως διαβήτης, αναπνευστικές παθήσεις, οστεοπόρωση.
Η πρώτη φάση της θεραπείας λέγεται συντηρητική και περιλαμβάνει την λεγόμενη υποουλική (ή ριζική) απόξεση. Πρόκειται για μια διαδικασία που θυμίζει τον κλασσικό καθαρισμό αλλά είναι βαθύτερη, πιο εξειδικευμένη και γίνεται τμηματικά και πάντα με τοπική αναισθησία. Συνήθως απαιτούνται 2-3 επισκέψεις για την ολοκλήρωση αυτής της φάσης. Σκοπός της συντηρητικής περιοδοντικής θεραπείας είναι η απομάκρυνση των μικροβίων από τις ρίζες των δοντιών, η καταπολέμηση της φλεγμονής και η εξάλειψη των θυλάκων, που αποτελούν εστίες κατακράτησης μικροβίων και προκαλούν υποτροπή της περιοδοντίτιδας. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να τοποθετηθούν μέσα στους θυλάκους ειδικά αντιβιοτικά σκευάσματα βραδείας απελευθέρωσης, που βοηθούν στην καταπολέμηση των παθογόνων μικροοργανισμών, ή καλύτερα να χρησιμοποιηθούν τα Laser.
Σε 1-2 μήνες μετά τις αποξέσεις γίνεται επανεξέταση για εκτίμηση του αποτελέσματος της θεραπείας και αποφασίζεται αν θα χρειαστεί δεύτερη θεραπευτική φάση (χειρουργική). Στις περισσότερες περιπτώσεις πάντως η συντηρητική θεραπεία είναι αρκετή. Εάν όμως απαιτηθεί χειρουργική θεραπεία, αυτή περιλαμβάνει κάποιες λεπτές επεμβάσεις που αποσκοπούν:
είτε στη χειρουργική εξάλειψη θυλάκων με πολύ μεγάλο βάθος ή
την αναγέννηση του οστού που χάθηκε με τοποθέτηση οστικών μοσχευμάτων ή μεμβρανών κατευθυνόμενης ιστικής αναγέννησης.
Η οστική ανάπλαση αποτελεί την ιδανική θεραπεία, καθώς αποκαθιστά πλήρως τις βλάβες που προκάλεσε η περιοδοντίτιδα, ωστόσο δεν είναι εφικτή παρά σε λίγες περιπτώσεις.
Η περιοδοντίτιδα είναι χρόνια πάθηση και υποτροπιάζει πολύ εύκολα, εάν δεν τηρηθούν αυστηρά και μακροπρόθεσμα δύο προϋποθέσεις:
Καθημερινή σχολαστική στοματική υγιεινή από τον ασθενή και
Τακτική επαναξιολόγηση από τον οδοντίατρο με σκοπό την έγκαιρη αντιμετώπιση τυχόν υποτροπής ή εξέλιξης της νόσου. Ο ρυθμός των επανεξετάσεων εξαρτάται από την βαρύτητα και την επιθετικότητα της νόσου, συνήθως όμως προγραμματίζονται ανά 3-4 μήνες.
Η τήρηση των ανωτέρω προϋποθέσεων έχει καθοριστική σημασία στην μακροχρόνια επιτυχία στην θεραπεία της περιοδοντίτιδας.
Η περιοδοντίτιδα προκαλείται από τα «δικά μας» μικρόβια, δηλαδή αυτά που φυσιολογικά ζουν μέσα στη στοματική κοιλότητα και όχι από κάποια μικρόβια που εισέβαλαν στον οργανισμό από έξω, όπως συμβαίνει με άλλες λοιμώξεις του σώματος. Για το λόγο αυτό δε μπορεί να θεραπευτεί με αντιβίωση.
Η κινητικότητα ενός δοντιού δεν είναι απόλυτη ένδειξη για εξαγωγή του. Εάν δεν έχει γίνει πολύ μεγάλη οστική καταστροφή γύρω από αυτό, το δόντι μπορεί να σωθεί μετά από μια αποτελεσματική περιοδοντική θεραπεία¨ Ένας άλλος λόγος που μπορεί να κουνιέται ένα δόντι είναι η λεγόμενη "τραυματογόνος σύγκλειση". Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το κλείσιμο των δοντιών και τις δυνάμεις που δέχεται κάποιο ή κάποια από τα δόντια.
Το κάπνισμα, δυστυχώς, είναι βασικός αιτιολογικός παράγοντας στην περιοδοντική νόσο. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι βασική παράμετρος για τη θεραπεία της περιοδοντίτιδας είναι η οριστική διακοπή του καπνίσματος.
Σε περιπτώσεις όπως στην πλαστική χειρουργική του περιοδοντίου και στην κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση, το κάπνισμα είναι αντένδειξη για την εφαρμογή της θεραπείας.
Να μην ξεχνάμε επίσης ότι στους καπνιστές είναι μειωμένο ένα βασικό κλινικό εύρημα των περιοδοντικών νόσων: η αιμορραγία. Γι' αυτό το λόγο, οι καπνιστές δεν αντιλαμβάνονται έγκαιρα ότι πάσχουν από τη νόσο. Όταν ένας καπνιστής αντιληφθεί την αιμορραγία από τα ούλα του συνήθως είναι αρκετά αργά, καθώς έχει επέλθει ήδη μεγάλη καταστροφή των περιοδοντικών ιστών. Οι περισσότεροι καπνιστές ασθενείς προσέρχονται στον οδοντίατρο συνήθως όταν τα δόντια αρχίζουν και κουνιούνται.
Ανάλογα με την βαρύτητα της νόσου και τον αριθμό των προσβεβλημένων δοντιών υπολογίζεται και ο αριθμός των ραντεβού. Για ένα ασθενή που έχει 28 δόντια στο στόμα με αρκετά προχωρημένη περιοδοντίτιδα μπορεί να χρειαστούν 3-4 επισκέψεις για την ολοκλήρωση της θεραπείας.
Σύμφωνα με τελευταίες μελέτες του πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, Σουηδίας είναι δυνατό να αντιμετωπίσουμε συντηρητικά την περιοδοντίτιδα σε μία μόνο επίσκεψη διάρκειας περίπου 2-3 ωρών, χρησιμοποιώντας τις συσκευές υπερήχων. Τα αποτελέσματα είναι παρεμφερή με αυτά της θεραπείας των πολλών ραντεβού.
Η τεχνική αυτή πλεονεκτεί καθώς επιτυγχάνει ταυτόχρονη απομάκρυνση του μικροβιακού παράγοντα από όλα τα δόντια, ωστόσο ο ασθενής ταλαιπωρείται λίγο παραπάνω, λόγω της μεγάλης διάρκειας της επίσκεψης.
Η θεραπεία της περιοδοντίτιδας γίνεται κάτω από τοπική αναισθησία και είναι εντελώς ανώδυνη. Μόλις περάσει η αναισθησία συνήθως δεν έχουμε προβλήματα και αν υπάρχει κάποιος μικρός πόνος, αντιμετωπίζεται με απλά παυσίπονα.
Οι ακτίνες laser μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στη θεραπεία της περιοδοντίτιδας, με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα.
Τα laser έχουν την δυνατότητα μέσω της θερμικής επίδρασης να διεισδύουν στις ρίζες και να ελαττώνουν το μικροβιακό πληθυσμό του περιοδοντικού θυλάκου.
Επίσης, τα laser μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μικροεπεμβάσεις στα ούλα, όπως ουλεκτομή, ουλοπλαστική, εκτομή χαλινού κ.λπ.
Λόγω της καταπολέμησης των μικροβίων, τα laser είναι ιδανικά για άτομα με ανοσοκαταστολή ή βλάβες του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εμφύτευμα είναι ένα τεχνητό αντικείμενο που τοποθετείται μέσα στο σώμα και υποκαθιστά ένα τμήμα του σώματος που λείπει. Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι υποκατάστατα της οδοντικής ρίζας και εμφυτεύονται μέσα στη γνάθο στην περίπτωση που ένα ή περισσότερα φυσικά δόντια έχουν εξαχθεί. Σήμερα αποτελούν τον πιο σύγχρονο και αξιόπιστο τρόπο για την αντικατάσταση των φυσικών δοντιών που χάθηκαν.
Η θεραπεία με εμφυτεύματα είναι μία σύνθετη ιατρική πράξη υψηλής τεχνικής και πραγματοποιείται από εξειδικευμένο οδοντίατρο. Μία τυπική διαδικασία αποκατάστασης με εμφυτεύματα περιλαμβάνει:
α) Εξέταση και διάγνωση: λήψη λεπτομερούς ιστορικού, ακτινογραφίες (ή αξονική τομογραφία αν κριθεί απαραίτητο), αποτυπώματα μελέτης και σχεδιασμός της αποκατάστασης.
β) Χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων: γίνεται από εξειδικευμένο οδοντίατρο, με τοπική αναισθησία.
γ) Αναμονή για την πλήρη ενσωμάτωση: τα εμφυτεύματα παραμένουν κάτω από τα ούλα συνήθως 3-4 μήνες αν πρόκειται για την κάτω γνάθο και 4-5 μήνες για την άνω γνάθο, ώστε να ενωθούν πλήρως με το οστό. Στο διάστημα αυτό ο ασθενής φορά προσωρινές αποκαταστάσεις.
δ) Αποκάλυψη των εμφυτευμάτων, έλεγχος της ενσωμάτωσης και τοποθέτηση κάποιων εξαρτημάτων διαμόρφωσης και επούλωσης των ούλων. * Σε ορισμένες περιπτώσεις τα εμφυτεύματα μπορούν να φορτιστούν άμεσα, χωρίς τη μεσολάβηση των δυο προηγούμενων σταδίων (γ και δ).
ε)Τελική αποκατάσταση: ο οδοντίατρος σε συνεργασία με εξειδικευμένο εργαστήριο κατασκευάζει και τοποθετεί τα καινούργια δόντια πάνω στα εμφυτεύματα.
Με τη βοήθεια των εμφυτευμάτων μπορούμε:
Να αντικαταστήσουμε ένα ή περισσότερα δόντια που λείπουν, χωρίς να τροχίσουμε τα διπλανά υγιή δόντια (όπως με τις κλασσικού τύπου γέφυρες).
Να κατασκευάσουμε ακίνητη προσθετική εργασία (γέφυρα) σε περιπτώσεις που με την κλασική προσθετική μπορούσαμε να φτιάξουμε μόνο κινητή (αφαιρούμενη) οδοντοστοιχία.
Σε περίπτωση που λείπουν όλα τα δόντια από το στόμα, μπορούμε να βελτιώσουμε τη συγκράτηση των ολικών οδοντοστοιχιών με τη τοποθέτηση 2-4 εμφυτευμάτων σε κάθε γνάθο.
Tα εμφυτεύματα αποκαθιστούν με το καλύτερο δυνατό τρόπο την μασητική λειτουργία, την ομιλία και την αισθητική, χωρίς να δημιουργούν την αίσθηση ξένου σώματος. Με τα εμφυτεύματα αισθάνεται κανείς ότι έχει αποκτήσει ξανά τα φυσικά του δόντια.
Το οστό της γνάθου να είναι υγιές και να έχει επαρκή πυκνότητα και ύψος (ελέγχεται ακτινογραφικά). Σε περίπτωση που το οστό δεν επαρκεί για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων, ίσως χρειαστεί οστική ανάπλαση.
Τα ούλα να είναι υγιή ή αν υπάρχει περιοδοντική νόσος να είναι υπό έλεγχο.
Το άτομο στο οποίο θα τοποθετηθούν να είναι ικανό να τηρεί τους κανόνες στοματικής υγιεινής (να μπορεί να χειρίζεται οδοντόβουρτσα, το οδοντικό νήμα, κ.λπ.).
Να μην υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην γενική υγεία, π.χ:
• Διαβήτης μη ελεγχόμενος ή άλλες μεταβολικές παθήσεις.
• Υπερπαραθυροειδισμός.
• Παθήσεις του κολλαγόνου ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.
• Ασθένειες που επηρεάζουν την επουλωτική ικανότητα του οργανισμού και το αμυντικό του σύστημα.
* Η ηλικία δεν αποτελεί αντένδειξη.
Η επέμβαση τοποθέτησης των εμφυτευμάτων διαρκεί 1-2 ώρες και είναι εντελώς ανώδυνη, καθώς χορηγείται τοπική αναισθησία. Μετά την επέμβαση μπορεί να υπάρχουν κάποιες ενοχλήσεις (ελαφρό πρήξιμο της περιοχής, πόνος, κ.λπ.) που είναι ήπιες, ελέγχονται πλήρως με παυσίπονα και διαρκούν 3-4 ημέρες. Οι ασθενείς μας περιγράφουν τις μετεγχειρητικές ενοχλήσεις σαν αυτές που ακολουθούν μια εξαγωγή δοντιού.
Το καθαρό τιτάνιο, από το οποίο είναι κατασκευασμένα τα σύγχρονα εμφυτεύματα, είναι ένα μέταλλο που χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στην Ιατρική (ορθοπεδική, καρδιοχειρουργική) διότι είναι απόλυτα βιοσυμβατό και δεν μπορεί να αποβληθεί από τον οργανισμό.
Για το λόγο αυτό τα οδοντικά εμφυτεύματα, όταν τοποθετούνται σωστά και εκεί όπου υπάρχει ένδειξη, έχουν ποσοστό επιτυχίας μεγαλύτερο από 95%. Ακόμη και στη σπάνια περίπτωση που ένα εμφύτευμα δεν ενσωματωθεί, το οστό της γνάθου παραμένει ανέπαφο και μετά από λίγο χρονικό διάστημα είναι δυνατό να τοποθετηθεί στην ίδια θέση ένα άλλο εμφύτευμα.
Κατηγορηματικά όχι! Η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων είναι μία απολύτως ασφαλής ιατρική πράξη και δεν απειλεί με κανένα τρόπο την υγεία.
Όχι. Στην πραγματικότητα είναι δυνατό να αντικαταστήσουμε όλα τα κάτω δόντια με μια ακίνητη γέφυρα που θα στηρίζεται σε 5-6 εμφυτεύματα, ενώ για μία αντίστοιχη ολική αποκατάσταση στην άνω γνάθο συνήθως χρειαζόμαστε 6-7 εμφυτεύματα.
Τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες δείχνουν πως τα οδοντικά εμφυτεύματα παραμένουν επιτυχημένα ακόμη και μετά από 30 χρόνια χρήσης με ποσοστό επιβίωσης των προσθετικών εργασιών που στηρίζουν πάνω από 95% στα 10 χρόνια . Τα εμφυτεύματα έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι μόνιμα, όπως άλλωστε και τα φυσικά δόντια μας. Παρόλα αυτά πολλοί παράγοντες καθορίζουν την επιτυχία τους με κυριότερους την υγιεινή τους, καθώς και τις τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για τον έλεγχο τους. Το κάπνισμα ή η άσκηση υπερβολικής πίεσης σε εμφυτεύματα που τοποθετήθηκαν πρόσφατα καθώς και το σφίξιμο των δοντιών μπορεί να αποτελέσουν παράγοντες που οδηγούν σε αποτυχία και γιαυτό θα πρέπει να αποφεύγονται ή να ελέγχονται.
Η τοποθέτηση εμφυτευμάτων αποτελεί μια πολύ εξειδικευμένη ιατρική πράξη και είναι φυσικό να κοστίζει περισσότερο απ' ότι η κλασσική προσθετική δοντιών.
Το κόστος εξαρτάται από τον τύπο και των αριθμό των εμφυτευμάτων, το είδος της προσθετικής εργασίας που θα τοποθετηθεί και από την ποιότητα του οστού της γνάθου (δηλαδή αν απαιτείται οστική ανάπλαση ή τοποθέτηση μοσχεύματος).
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι μακροπρόθεσμα γίνεται απόσβεση του αρχικού επιπλέον κόστους των εμφυτευμάτων καθώς η διάρκειά τους είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με άλλες προσθετικές εργασίες που κατά διαστήματα χρειάζονται αντικατάσταση
Η ενδοδοντία είναι η ειδικότητα της οδοντιατρικής που ασχολείται με τη θεραπεία των μολυσμένων δοντιών. Η πιο κοινή διαδικασία ενδοδοντίας είναι η απονευρωση, η οποία αφαιρεί το νεύρο και την αιμάτωση του δοντιού.
Η απονευρωση είναι απαραίτητη όταν η τερηδόνα έχει φτάσει στο νεύρο του δοντιού. Η τερηδόνα μπορεί να προκαλέσει πόνο, ευαισθησία στο κρύο και το ζεστό, και φλεγμονή των ούλων. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η τερηδόνα μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη του δοντιού και των ούλων.
Η απονευρωση συνήθως διαρκεί μία ή δύο συνεδρίες. Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίας, ο οδοντίατρος αφαιρεί το νεύρο και σταματά την αιμάτωση του δοντιού. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης συνεδρίας, ο οδοντίατρος γεμίζει το ριζικό κανάλι με μια ειδική ουσία για να αποτρέψει την επανεμφάνιση της λοίμωξης.
Το δόντι συνήθως επουλώνεται πλήρως μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν μερικές ημέρες για να υποχωρήσει ο πόνος και η ευαισθησία.
Τα παιδιά συνήθως γεννιούνται χωρίς δόντια, εκτός σπανίων περιπτώσεων που τα νεογέννητα διαθέτουν 1-2 δοντάκια, τα λεγόμενα "προ-νεογιλά".
Στην ηλικία των έξι μηνών ξεκινά σταδιακά η εμφάνιση της πρώτης παιδικής οδοντοστοιχίας , η οποία ολοκληρώνεται στην ηλικία των 2,5 ετών περίπου (τα λεγόμενα νεογιλά δόντια).
Τα νεογιλά δόντια είναι είκοσι και παραμένουν μέχρι την ηλικία των έξι ετών.
Μετά ξεκινά η ανατολή των μόνιμων δοντιών και η απώλεια των νεογιλών. Αυτή η διαδικασία είναι σταδιακή και διαρκεί μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών περίπου. Κατά το διάστημα αυτό συνυπάρχουν νεογιλά και μόνιμα δόντια.
Στην ηλικία των δώδεκα ετών ολοκληρώνεται η ανατολή των μόνιμων δοντιών, που είναι εικοσιοχτώ (28).
Εκκρεμεί μόνο η εμφάνιση των τεσσάρων σωφρονιστήρων (φρονιμίτες), οι οποίοι συνήθως ανατέλλουν μετά την ηλικία των δεκαοχτώ ετών (πολύ συχνά παραμένουν έγκλειστοι μέσα στη γνάθο ή δεν υπάρχουν καθόλου).
Οι ηλικίες που αναφέραμε παραπάνω δεν ισχύουν για όλα τα παιδιά. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση στην ανατολή των νεογιλών ή των μόνιμων δοντιών, χωρίς αυτό να δημιουργεί πρόβλημα.
Τα παιδικά δόντια (νεογιλά και μόνιμα) είναι πολύ ευαίσθητα στην τερηδόνα, γεγονός άλλωστε που επιβεβαιώνεται από όλες τις στατιστικές έρευνες, που δείχνουν ποσοστά προσβολής του παιδικού πληθυσμού από τερηδόνα μεγαλύτερα του 90%!
Η τερηδόνα είναι μια αρρώστια που προκαλεί το σταδιακό σάπισμα του δοντιού και τελικά, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, την ολοσχερή καταστροφή του.
Μία άλλη πάθηση που προσβάλλει πολύ συχνά τα παιδικά δόντια είναι η ουλίτιδα. (επιφανειακή φλεγμονή στα ούλα, τα οποία είναι ερεθισμένα και ματώνουν).
Ευτυχώς στα παιδιά η ουλίτιδα δεν προκαλεί συνήθως μόνιμες βλάβες ή απώλεια των δοντιών, αν δεν θεραπευτεί όμως έγκαιρα μπορεί να εγκατασταθεί και στη μόνιμη οδοντοφυία και να συνοδεύει το άτομο και στην ενηλικίωσή του.
Υπάρχει και μια σπάνια αλλά αρκετά επιθετική μορφή περιοδοντίτιδας, η εφηβική περιοδοντίτιδα, που προσβάλλει εφήβους.
Πολλοί γονείς θα είχαν δυσάρεστη έκπληξη όταν σε μια τυχαία επίσκεψη στον οδοντίατρο έμαθαν πως το παιδί τους, ηλικίας π.χ. 4 ετών έχει χαλασμένα δόντια και χρειάζεται θεραπεία!
Αρκετοί ίσως σκεφτούν ότι τα νεογιλά δόντια είναι προσωρινά, καθώς θα αντικατασταθούν αργότερα από τα μόνιμα , οπότε δεν είναι και μεγάλη ζημιά αν χαλάσουν. ΛΑΘΟΣ!
Τα νεογιλά δόντια αποτελούν τους οδηγούς για τη σωστή ανατολή και διευθέτηση των μόνιμων δοντιών. Το σάπισμα και η πρόωρη απώλεια των νεογιλών μπορεί να προκαλέσει ορθοδοντικές ανωμαλίες, διαταραχές στην διάπλαση των μονίμων, αλλά και γενικότερες συνέπειες στη μάσηση, τη φώνηση, τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού.
'Αλλωστε, για μία μεγάλη χρονική περίοδο στο στόμα του παιδιού συνυπάρχουν παιδικά και μόνιμα δόντια. Εάν υπάρχουν προβλήματα στα παιδικά δόντια, αυτά εύκολα μπορούν να μεταδοθούν και στα μόνιμα!
Οι παθήσεις των δοντιών μπορούν να προληφθούν.
Η σύγχρονη οδοντιατρική διαθέτει απλές και αποτελεσματικές μεθόδους που μπορoύν να βοηθήσουν το παιδί να κρατήσει τα δόντια του υγιή για όλη του την ζωή.
Ένα ολοκληρωμένο προληπτικό πρόγραμμα προστασίας της στοματικής υγείας των παιδιών περιλαμβάνει τα παρακάτω στάδια, κατά σειρά ηλικίας.
Α) 6 μηνών: Στην ηλικία αυτή ξεκινά η συστηματική λήψη φθορίου, που θα συνεχίζεταί καθημερινά μέχρι την ηλικία των 8-10 ετών.
Οι γονείς επισκέπτονται τον οδοντίατρο (χωρίς το παιδί), γίνεται ο καθορισμός της δοσολογίας και δίνονται κάποιές οδηγίες για τη διατροφή του παιδιού και τον καθαρισμό των δοντιών.
Β) 2-3 ετών: Η ηλικία αυτή είναι κατάλληλη για την πρώτη γνωριμία του παιδιού με τον οδοντίατρο και την εξοικείωση του με τον χώρο.
Ταυτόχρονα γίνεται ένας πρώτος έλεγχος των δοντιών και το παιδί διδάσκεται πώς να βουρτσίζει τα δόντια του. Βέβαια , μέχρι την ηλικία των 6 ετών , το βούρτσισμα θα γίνεται με την συμμετοχή των γονέων , καθώς και τα παιδιά δεν έχουν ακόμα τη σχετική επιδεξιότητα.
Γ) 4 ετών: Οι δύο βασικές μέθοδοι πρόληψης που ξεκινούν σ' αυτήν την ηλικία είναι η φθορίωση και τα sealants.
Φθορίωση είναι η τοπική χορήγηση φθορίου επάνω στις λείες επιφάνειες των δοντιών.
Τα sealants (πρoληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών) είναι ειδικό εμφρακτικό υλικό που τοποθετείται μέσα στις σχισμές των μασητικών επιφανειών των πίσω δοντιών, που είναι ιδιαίτερα ευπαθείς περιοχές για ανάπτυξη τερηδόνας.
Από την ηλικία των τεσσάρων ετών πρέπει να καθιερώνεται ο τακτικός - ανά εξάμηνο - οδοντιατρικός έλεγχος, ο οποίος μαζί με την καθημερινή φροντίδα των δοντιών θα βοηθήσει το παιδί να διατηρήσει γερά τα δόντια του.
Η οδοντιατρική σήμερα είναι εντελώς ανώδυνη. Εάν η σχέση του παιδιού με τον οδοντίατρο ξεκινήσει σωστά, δεν υπάρχει κανένας λόγος το παιδί να φοβάται.
Η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο.
Η πρώτη επαφή του παιδιού με τον οδοντίατρο πρέπει να γίνεται νωρίς, στην ηλικία των δύο ετών, Τα οφέλη που προκύπτουν για το παιδί είναι πολλά.
Α) μαθαίνει έγκαιρα και σωστά πώς να περιποιείται τα δόντια του. Η γνώση αυτή θα είναι για το παιδί μία από τις χρησιμότερες της ζωής του, καθώς θα την αξιοποιεί καθημερινά.
Β) Ξεκινά η προληπτική αγωγή πριν ακόμα εμφανιστούν οι πρώτες βλάβες στα δόντια , οπότε είναι και περισσότερο αποτελεσματική. Πρέπει να γίνει συνείδηση στους γονείς ότι ο οδοντίατρος μπορεί να φανεί περισσότερο χρήσιμος όταν τα δόντια είναι ακόμα γερά παρά όταν έχουν ήδη αρχίσει να χαλάνε.
Γ) Εδραιώνεται μια σωστή και υγιής σχέση του παιδιού με τον οδοντίατρο απαλλαγμένη από φοβίες και άγχη. Προκειμένου να πετύχουμε κάτι τέτοιο, έχει μεγάλη σημασία η πρώτη επίσκεψη του παιδιού στο οδοντιατρείο να γίνει για προληπτικούς λόγους και όχι για την αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος.
Αντιμετώπιση της φοβίας: Πρακτικές συμβουλές προς τους γονείς.
Οι γονείς συνήθως φοβούνταί περισσότερο από τα παιδιά!
• Να είστε και να φαίνεστε χαρούμενοι για την επίσκεψη του παιδιού σας στον οδοντίατρο!
Τα παιδιά έχουν ισχυρό ένστικτο και αντλαμβάνονται τι πραγματικά νιώθετε.
• Μην προετοιμάζετε ψυχολογικά το παιδί για την πρώτη του οδοντιατρική επίσκεψη, αφήστε τον οδοντίατρο να κάνει αυτή την δουλειά!
Εσείς απλώς πείτε του πως θα πάμε στο γιατρό να μας δείξει πώς να πλένουμε τα δόντια μας. Προτρέψτε το παιδί να ρωτήσει τον οδοντίατρο για οποιοδήποτε απορία έχει.
• Απαγορεύονται οι εκφράσεις του τύπου " μην φοβάσαι", "ο γιατρός δεν θα σε πονέσει", "δεν θα σου κάνει ένεση" κ.λπ.
Οι παραπάνω έννοιες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται καθόλου γιατί λειτουργούν εντελώς αντίστροφα.
Το παιδί εκείνη την στιγμή αντιλαμβάνεται "πρέπει να φοβάμαι γιατί θα μου κάνει ένεση και θα πονέσω", για τον απλούστατο λόγο ότι "αν δεν γίνουν αυτά, δεν θα είχαν λόγο οι γονείς μου να προσπαθήσουν να με πείσουν για το αντίθετο".
• Δείξτε εμπιστοσύνη στον οδοντίατρο και αφήστε τον να ασχοληθεί εκείνος με το παιδί σας.
Εσείς καλύτερα να περιμένετε στην αίθουσα αναμονής.
Η παρουσία του γονέα μέσα στον χώρο του οδοντιατρείου δεν επιτρέπει την δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο παιδί και τον γιατρό.
Με τον όρο στοματικές έξεις εννοούμε επαναλαμβανόμενες πράξεις οι οποίες παρατείνονται μετά την βρεφική ηλικία κατά την οποία θεωρούνται φυσιολογικές.
Ανάμεσα στις πιο συνηθισμένες έξεις περιλαμβάνονται ο βρυγμός, ο θηλασμός των δακτύλων, η απομύζηση του κάτω χείλους και των παρειών (μάγουλα), το δάγκωμα μολυβιών, η ονυχοφαγία κ.λπ.
Οι έξεις αυτές μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στην εμφάνιση και την λειτουργία των δοντιών και του στόματος.
Που οφείλονται;
Τα αίτια που παρατείνουν τις στοματικές έξεις πέραν της βρεφικής ηλικίας είναι ψυχολογικά και συνήθως αφορούν:
Άγχος
Έλλειψη στοργής ή εμπιστοσύνης
Ταραγμένη οικογενειακή ατμόσφαιρα
Συγκρούσεις στο σχολικό ή κοινωνικό περιβάλλον.
Εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, οι έξεις μπορούν να επιμείνουν και μετά την ενηλικίωση.
Οι στοματικές έξεις ξεκινούν κατά την περίοδο της νηπιακής και της παιδικής ηλικίας με κυριότερη από αυτές τον θηλασμό των δακτύλων. Περισσότερα από 50% από τα βρέφη πιπιλούν τα δάκτυλά τους και κατά αυτή την χρονική περίοδο δεν θεωρείται επιβλαβής ενέργεια. Μικροανωμαλίες που τυχόν δημιουργήθηκαν θεραπεύονται μόνες τους όταν το βρέφος σταματήσει την εκμύζηση.
Τα προβλήματα αρχίζουν όταν η εκμύζηση συνεχίζεται μετά τα 4,5 ή 6 χρόνια και γίνεται πια μια επιβλαβής στοματική έξη που δημιουργεί συχνά ανωμαλίες στα δόντια και στις γνάθους όπως απόκλιση των πρόσθιων πάνω δοντιών προς τα έξω, απόκλιση ή συνωστισμός των πρόσθιων κάτω δοντιών, προβλήματα συνολικότερα στην πάνω ή στην κάτω γνάθο, χασμοδοντία (να μένει μπροστά ανοικτό το στόμα όταν το κλείνουμε), γωνιώδης υπερώα (αύξηση του φυσιολογικού βάθους της). Η δημιουργία ή όχι ανωμαλιών εξαρτάται από την προδιάθεση του οργανισμού, από την ένταση και την συχνότητα με την οποία εκμυζά το δάκτυλο του.
Το παιδί πολύ συχνά αισθάνεται ενοχές για την παράταση αυτής της έξης.
Γι' αυτό τον λόγο χρειάζεται από την πλευρά του γιατρού καλοσύνη, αγάπη και εμπιστοσύνη ώστε να μπορέσει να εξηγήσει στο παιδί τις συνέπειες που θα έχει από αυτή την κακή συνήθεια. Καλό θα είναι οι γονείς να μην παρεμβαίνουν καθόλου ανάμεσα στο γιατρό και το παιδί.
Πολλές φορές είναι απαραίτητη η βοήθεια παιδοψυχολόγου.
Σε κάποιες περιπτώσεις ενδείκνυται η κατασκευή ειδικού ορθοδοντικού μηχανήματος που εμποδίζει το παιδί να συνεχίζει π.χ την εκμύζηση του δακτύλου.
Ένα άλλο μέσο που έχει στην διάθεσή του ο γιατρός είναι η δημιουργία ενός ημερολογίου στοματικών έξεων του παιδιού με στόχο να φέρει στη συνείδηση του παιδιού αυτή την αθέλητη πράξη για να αποκτήσει την επίγνωση της. Έτσι ο μικρός ασθενής μπορεί να γράφει κάθε μέρα με μολύβι πότε και πως πιπίλισε το δάκτυλό του. Το ημερολόγιο το ελέγχει ο γιατρός στην επόμενη επίσκεψη, και μετά από 2-3 επισκέψεις και όταν ο γιατρός κρίνει ότι έφθασε η ώρα συντάσσει ένα "συμφωνητικό" με τον μικρό, που αναλαμβάνει την υποχρέωση να σταματήσει την έξη μέχρι την επόμενη επίσκεψη.
Η οδοντιατρική με laser είναι μια σύγχρονη μέθοδος που χρησιμοποιεί ακτινοβολία laser για την αντιμετώπιση διάφορων οδοντιατρικών προβλημάτων. Τα laser είναι πιο ακριβή και αποτελεσματικά από τις παραδοσιακές οδοντιατρικές μεθόδους, και προσφέρουν επίσης πλεονεκτήματα όπως λιγότερη ενόχληση και ταλαιπωρία, ταχύτερος χρόνος επούλωσης και μειωμένο κίνδυνο μόλυνσης.
Η οδοντιατρική με laser μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία μιας ποικιλίας οδοντιατρικών προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων:
Τερηδόνα
Ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση)
Εξαγωγή δοντιών
Λεύκανση δοντιών
Αφαίρεση ούλων
Θεραπεία περιοδοντίτιδας
Η οδοντιατρική με laser είναι γενικά ασφαλής, αλλά είναι σημαντικό να επιλέξετε έναν έμπειρο και εξειδικευμένο οδοντίατρο. Ο οδοντίατρος σας θα σας ενημερώσει για τους πιθανούς κινδύνους και παρενέργειες της διαδικασίας πριν από την έναρξη της θεραπείας.
Τα πλεονεκτήματα της οδοντιατρικής με laser περιλαμβάνουν:
Ακρίβεια και αποτελεσματικότητα
Αυξημένη ασφάλεια
Λιγότερη ενόχληση και ταλαιπωρία
Ταχύτερος χρόνος επούλωσης
Το κόστος της οδοντιατρικής με laser ποικίλλει ανάλογα με τη διαδικασία και τη σοβαρότητα του προβλήματος. Γενικά, η οδοντιατρική με laser είναι πιο ακριβή από τις παραδοσιακές οδοντιατρικές μεθόδους.
Στην κλινική μας προσφέρουμε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών και θεραπειών στον τομέα της αισθητικής οδοντιατρικής. Αυτές περιλαμβάνουν:
Λεύκανση δοντιών: Η λεύκανση δοντιών είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιείται για να φωτίσει το χρώμα των δοντιών. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι λεύκανσης δοντιών: η θεραπεία στο σπίτι και η θεραπεία στο ιατρείο.
'Oψεις ζιρκονίου: Οι όψεις ζιρκονίου είναι λεπτές πλάκες που τοποθετούνται στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών για να βελτιώσουν την εμφάνιση τους.
Στεφάνες ζιρκονίου: Οι στεφάνες ζιρκονίου είναι καλύμματα που τοποθετούνται γύρω από τα δόντια για να τα καλύψουν ή να τα στερεώσουν.
Γέφυρες ζιρκονίου: Οι γέφυρες ζιρκονίου χρησιμοποιούνται για να γεφυρώσουν τα κενά μεταξύ των δοντιών.
Εμφυτεύματα: Τα εμφυτεύματα είναι τεχνητά δόντια που τοποθετούνται στο οστό της γνάθου για να αντικαταστήσουν τα χαμένα δόντια.
Οι διάφοροι τύποι αισθητικών θεραπειών έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας για εσάς εξαρτάται από τις συγκεκριμένες ανάγκες και επιθυμίες σας.
Η λεύκανση δοντιών είναι μια σχετικά απλή και μη επεμβατική διαδικασία που μπορεί να βοηθήσει να φωτιστούν τα δόντια σας κατά μερικές αποχρώσεις. Ωστόσο, η λεύκανση δοντιών δεν μπορεί να διορθώσει προβλήματα όπως ρωγμές ή τρύπες στα δόντια σας.
Οι όψεις ζιρκονίου είναι μια πιο δραστική διαδικασία που μπορεί να αλλάξει σημαντικά την εμφάνιση των δοντιών σας. Οι όψεις ζιρκονίου είναι κατασκευασμένες από ένα λεπτό στρώμα που προσκολλάται στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών σας.
Οι στεφάνες και οι γέφυρες είναι επίσης δραστικά μέτρα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν ή να στερεώσουν τα δόντια σας. Οι στεφάνες χρησιμοποιούνται συνήθως για να καλύψουν τα δόντια που έχουν υποστεί σημαντική ζημιά ή για να στερεώσουν τα δόντια που έχουν σπάσει. Οι γέφυρες πορσελάνης χρησιμοποιούνται για να γεφυρώσουν τα κενά μεταξύ των δοντιών.
Τα εμφυτεύματα είναι μια μόνιμη λύση για την αντικατάσταση των χαμένων δοντιών. Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται στο οστό της γνάθου και μπορούν να υποστηρίξουν τεχνητά δόντια που φαίνονται και αισθάνονται σαν τα φυσικά σας δόντια.
Η ορθοδοντική είναι ένας ιδιαίτερος κλάδος της οδοντιατρικής και ασχολείται με την ευθυγράμμιση των δοντιών και των γνάθων.
Σωστή λειτουργία του στόματος (μάσηση, ομιλία).
Τα ίσια δόντια βουρτσίζονται ευκολότερα και παραμένουν καθαρά, με συνέπεια λιγότερα μελλοντικά προβλήματα στα δόντια και τα ούλα.
Όμορφο χαμόγελο και πιο ευχάριστο πρόσωπο, δηλαδή ενίσχυση της αυτοπεποίθησης!
Περιορίζονται οι πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων στην κροταφογναθική άρθρωση, δηλαδή την περιοχή σύνδεσης της γνάθου με το κρανίο.
Τα ορθοδοντικά προβλήματα είναι δυνατόν να οφείλονται σε κληρονομικούς ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες ή σε συνδυασμό των παραπάνω. Το μέγεθος δοντιών και γνάθων καθώς και οι σχέσεις μεταξύ τους είναι χαρακτηριστικά , που κληρονομούνται από τους γονείς προς τα παιδιά.
Ως κληρονομικός παράγων μπορεί να θεωρηθεί η περίπτωση κατά την οποία το παιδί έχει κληρονομήσει μεγάλα δόντια από τον πατέρα και μικρές γνάθους από την μητέρα, με αποτέλεσμα τα δόντια να μη χωράνε και να εμφανίσουν έντονο συνωστισμό.
Ως περιβαλλοντικοί παράγοντες χαρακτηρίζονται διάφορες μη φυσιολογικές συνήθειες όπως ή στοματική αναπνοή, ο θηλασμός του δακτύλου ή της γλώσσας το δάγκωμα των νυχιών ή ξένων αντικειμένων (μολύβια), με αποτέλεσμα τα δόντια να μεταναστεύουν και να διαταράσσεται η αρμονική σχέση των γνάθων με άμεση επίπτωση στην αισθητική του προσώπου.
Άλλη κατάσταση, η οποία συχνά προκαλεί ορθοδοντικά προβλήματα είναι η πρόωρη απώλεια παιδικών δοντιών από τερηδόνα. Αυτό συμβαίνει, διότι, λόγω της μετακίνησης των παρακειμένων δοντιών χάνεται ο χώρος, που τα παιδικά δόντια πρέπει να διατηρήσουν μέχρι την αναστολή των μόνιμων δοντιών. Έτσι όταν έρθει ο καιρός να ανατείλουν τα μόνιμα, δεν υπάρχει αρκετός χώρος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί συνωστισμός ή άλλα συναφή προβλήματα.
Η ορθοδοντική θεραπεία δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των παιδιών και των εφήβων, γιατί η ηλικία δεν αποτελεί κριτήριο για την επιτυχία της ορθοδοντικής θεραπείας. Κάθε ενήλικας που δεν είχε την ευκαιρία να διορθώσει το ορθοδοντικό του πρόβλημα σε μικρή ηλικία, μπορεί να το κάνει οποιαδήποτε χρονική στιγμή, εφόσον τα δόντια και τα ούλα του είναι σε καλή κατάσταση. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στην ορθοδοντική των παιδιών και των ενηλίκων είναι ότι στους ενήλικες δεν υπάρχουν αυξητικές δυνατότητες και δεν μπορούμε να επηρεάσουμε το σχήμα των φατνιακών αποφύσεων. Έτσι στους ενήλικες καταλήγουμε πιο συχνά σε εξαγωγές μονίμων δοντιών προκειμένου να διορθωθεί το ορθοδοντικό τους πρόβλημα.
Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Η Αλήθεια είναι ότι τα δόντια για τις 2 πρώτες ημέρες μετά από κάθε επίσκεψη στο ιατρείο είναι κάπως ευαίσθητα στη μάσηση και όταν έρχονται σε επαφή. Σε καμιά περίπτωση όμως τα σιδεράκια ή τα σύρματα που χρησιμοποιούμε για να μετακινήσουμε τα δόντια δεν πονάνε.
Η καλύτερη ηλικία για μια πρώτη εξέταση των δοντιών του παιδιού σας είναι αυτή των 7-8 χρονών. Η εξέταση αυτή θα προσδιορίσει και τον κατάλληλο χρόνο έναρξης της θεραπείας σε περίπτωση διαπίστωσης ορθοδοντικού προβλήματος. Η αναβολή θεραπείας ορισμένων προβλημάτων σε μικρή ηλικία για αργότερα καθιστά τότε δύσκολη την αντιμετώπισή τους.
Μεγαλύτερη πιθανότητα αποφυγής εξαγωγής μόνιμων δοντιών.
Καλύτερος έλεγχος των σκελετικών προβλημάτων δεδομένου ότι πριν από την εφηβεία ο ορθοδοντικός μπορεί να ελέγξει και να επηρεάσει τη σκελετική αύξηση.
Καλύτερη ανταπόκριση των ιστών στην θεραπεία.
Μεγαλύτερος βαθμός προσαρμογής των μικρών ασθενών στους μηχανισμούς και καλύτερη συνεργασία.
Πρακτικά ευκολότερη θεραπεία, λόγω λιγότερων υποχρεώσεων των παιδιών του Δημοτικού από αυτά του Γυμνασίου και Λυκείου.
Τα μικρότερα παιδιά δεν ντρέπονται και γενικά δεν έχουν τις αναστολές των μεγαλύτερων.
Όταν η θεραπεία αρχίζει νωρίς, στην εφηβεία έχει πια σχεδόν τελειώσει και οι έφηβοι έχουν αυξημένη αυτοπεποίθηση. Λόγω της καλύτερης εμφάνιση του στόματος και του προσώπου γενικότερα.
Οι ασθενείς, στους οποίους ο σκελετός έχει πλέον διαμορφωθεί, οδηγούνται συχνότερα σε θεραπείες με εξαγωγές μόνιμων δοντιών, ή όταν υπάρχουν σκελετικά προβλήματα απαιτείται ίσως και κάποια χειρουργική επέμβαση.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι προβλημάτων.
Ο πρώτος τύπος είναι τα οδοντικά προβλήματα, όπου τα δόντια για διάφορες αιτίες δεν έχουν σωστές θέσεις στην οστική τους βάση, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται συνωστισμένα, με διαστήματα στροφές. Συνήθως τα προβλήματα αυτά δεν είναι εμφανή, όταν το στόμα είναι κλειστό.
Ο δεύτερος τύπος είναι τα σκελετικά προβλήματα, όπου οι γνάθοι δεν έχουν αυξηθεί αρμονικά μεταξύ τους, με επίπτωση στη λειτουργία του στόματος και στην αισθητική του προσώπου. Στόχος της ορθοδοντικής θεραπείας είναι η βελτίωση των θέσεων των δοντιών και η αρμονία του προσώπου.
Τέλος, στον τρίτο τύπο ο ασθενής παρουσιάζει συνδυασμό οδοντικών και σκελετικών προβλημάτων, τα οποία έχουν επίπτωση όχι μόνο στην περιοχή του στόματος, αλλά και στην εμφάνιση του προσώπου.
Οι μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται κατά την ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να είναι κινητοί μηχανισμοί, όταν ο ασθενής μπορεί να τους βγάλει μόνος του από το στόμα ή ακίνητοι, όταν μένουν σταθεροί στα δόντια κατά την θεραπεία και αφαιρούνται μόνο από τον ορθοδοντικό.
Η ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει με κινητούς μηχανισμούς (μασελάκια), αλλά αυτοί οι μηχανισμοί διορθώνουν πολύ περιορισμένα (τοπικά) προβλήματα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η ορθοδοντική απαιτεί ακίνητους μηχανισμούς (σιδεράκια), που δεν διορθώνουν μόνο τη θέση των δοντιών, αλλά αποκαθιστούν και την αρμονία των χειλέων και την αισθητική του προσώπου γενικότερα.
Εκτός από τα μεταλλικά «σιδεράκια» που γνωρίζουμε όλοι, υπάρχουν πλέον πολλοί αισθητικοί μηχανισμοί στο χρώμα των δοντιών (λευκά σιδεράκια), τα γλωσσικά σιδεράκια και η τεχνική Ιnvisalign με διαφανείς νάρθηκες. Η κάθε τεχνική έχει συγκεκριμένες ενδείξεις και αντενδείξεις, και η τελική απόφαση, για το ποια θα εφαρμοστεί σε κάθε ασθενή, λαμβάνεται από τον ορθοδοντικό σε συνεργασία με τον ασθενή ή τον γονέα του.
Λευκά «σιδεράκια» στην άνω γνάθο και μεταλλικά στην κάτω
Μεταλλικά «σιδεράκια» τοποθετημένα στις γλωσσικές (πίσω) επιφάνειες των δοντιών
Η διάρκεια μιας θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με το είδος και την βαρύτητα του προβλήματος... Για την προληπτική ορθοδοντική απαιτούνται μόλις 2-3 μήνες ενεργούς φάσης και στη συνέχεια απλή συγκράτηση του αποτελέσματος για περίπου 1 χρόνο. Για την πλήρη κατασταλτική ορθοδοντική θεραπεία χρειάζονται από 18 ως 30 μήνες (1,5 ως 2,5 χρόνια),ανάλογα με το μέγεθος και τη σοβαρότητα του προβλήματος, αλλά και τη συνεργασία του ασθενούς.
Ναι, σε πολλές περιπτώσεις αυτό είναι εφικτό χάρη στη νέα μέθοδο invisalign. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιεί μια σειρά από λεπτούς διαφανείς νάρθηκες που εφαρμόζουν με ακρίβεια πάνω στα δόντια. Οι νάρθηκες αυτοί σταδιακά μετακινούν και ισιώνουν τα στραβά δόντια, χωρίς να χρησιμοποιούνται τα κλασσικά σιδεράκια.
Μετά από μερικές εβδομάδες αντικαθιστούμε τους παλιούς νάρθηκες με καινούργιους που θα συνεχίσουν τη μετακίνηση των δοντιών μέχρι να τοποθετήσουμε τους επόμενους κ.ο.κ. Έτσι, συνεχίζεται η πρόοδος της θεραπείας με την εναλλαγή των ναρθήκων μέχρι τα δόντια να έρθουν στην επιθυμητή θέση.
Οι νάρθηκες κατασκευάζονται ειδικά για κάθε ασθενή, με βάση τις οδηγίες του οδοντίατρού του, από το εξειδικευμένο εργαστήριο invisalign (το μοναδικό παγκοσμίως) στην California των ΗΠΑ με την χρήση τρισδιάστατης ηλεκτρονικής τεχνολογίας περισσότερες πληροφορίες στο www.invisalign.com
Νάρθηκας Invisalign
Η μέθοδος invisalign δεν έχει καμία σχέση με τους συμβατικούς κινητούς ορθοδοντικούς μηχανισμούς (μασελάκια).
Το βασικό πλεονέκτημα είναι αισθητικό, καθώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αρκετά ορθοδοντικά προβλήματα χωρίς σιδεράκια. Οι νάρθηκες είναι σχεδόν αόρατοι και είναι απόλυτα αποδεκτοί από τους ασθενείς μας. Η μέθοδός είναι αξιόπιστη και ασφαλής, και τα αποτελέσματα πολύ ικανοποιητικά.
Το γεγονός μάλιστα ότι οι νάρθήκες μπορούν να αφαιρεθούν από τον ίδιο τον ασθενή διευκολύνει την διατήρηση καλής στοματικής υγιεινής.
Η διάρκεια της ορθοδοντικής θεραπείας με invisalign κυμαίνεται από 8 έως και 16 μήνες και εξαρτάται από τη βαρύτητα του προβλήματος.
Η μέθοδος invisalign δεν ενδείκνυται για όλες τις περιπτώσείς ορθοδοντικών προβλημάτων.
Το κόστος της μεθόδου είναι κατά πολύ υψηλότερο σε σχέση με την κλασσική ορθοδοντική θεραπεία με σιδεράκια.
Η καλύτερη ηλικία για μια πρώτη εξέταση των δοντιών του παιδιού σας είναι αυτή των 7-8 χρονών. Η εξέταση αυτή θα προσδιορίσει και τον κατάλληλο χρόνο έναρξης της θεραπείας σε περίπτωση διαπίστωσης ορθοδοντικού προβλήματος. Η αναβολή θεραπείας ορισμένων προβλημάτων σε μικρή ηλικία για αργότερα καθιστά τότε δύσκολη την αντιμετώπισή τους.
Η χειρουργική επέμβαση στο στόμα μπορεί να χρειαστεί για διάφορους λόγους, όπως:
Για την αφαίρεση ενός δοντιού που δεν μπορεί να σωθεί με άλλες θεραπείες, όπως η ενδοδοντική θεραπεία
Για την αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας, μιας σοβαρής μορφής νόσου των ούλων
Για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων, τα οποία μπορούν να αντικαταστήσουν τα δόντια που λείπουν
Για την αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων στοματικής υγείας, όπως η ουλίτιδα, τα συρίγγια και τα ινομυώματα
Οι τύποι της χειρουργικής στόματος περιλαμβάνουν:
Εξαγωγή δοντιών: Η εξαγωγή δοντιών είναι η διαδικασία αφαίρεσης ενός δοντιού από τη γνάθο.
Ενδοδοντική θεραπεία: Η ενδοδοντική θεραπεία είναι η διαδικασία θεραπείας ενός δοντιού που έχει προσβληθεί από τερηδόνα και έχει μολυνθεί ο πολφός του.
Ορθοδοντική θεραπεία: Η ορθοδοντική θεραπεία είναι η διαδικασία ευθειασμού των δοντιών.
Αφαίρεση ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας: Η αφαίρεση ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας είναι η διαδικασία αφαίρεσης της φλεγμονώδους ιστού από τα ούλα.
Εμφυτεύματα: Τα εμφυτεύματα είναι τεχνητά δόντια που τοποθετούνται στη γνάθο για να αντικαταστήσουν τα δόντια που λείπουν.
Ο οδοντίατρος θα σας δώσει συγκεκριμένες οδηγίες για το πώς να προετοιμαστείτε για τη χειρουργική επέμβαση. Γενικά, θα πρέπει να αποφύγετε να καπνίζετε και να πίνετε αλκοόλ τις ημέρες πριν από την επέμβαση. Θα πρέπει επίσης να κάνετε αιματολογικές εξετάσεις για να ελέγξετε την πήξη του αίματος σας.
Ο χρόνος που διαρκεί μια χειρουργική επέμβαση στο στόμα εξαρτάται από τον τύπο της επέμβασης. Μια απλή εξαγωγή δοντιού μπορεί να διαρκέσει περίπου 30 λεπτά, ενώ μια πιο περίπλοκη επέμβαση, όπως η τοποθέτηση εμφυτευμάτων, μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες.
Η ψηφιακή ακτινογραφία προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα έναντι της συμβατικής ακτινογραφίας, όπως:
Μειωμένος κίνδυνος ακτινοβολίας: Η ψηφιακή ακτινογραφία χρησιμοποιεί μικρότερη δόση ακτινοβολίας από τη συμβατική ακτινογραφία, γεγονός που την καθιστά ασφαλέστερη για τους ασθενείς.
Καλύτερη ποιότητα εικόνας: Η ψηφιακή ακτινογραφία παρέχει ευκρινή και λεπτομερή εικόνα των δοντιών και των γύρω μαλακών ιστών, γεγονός που διευκολύνει τη διάγνωση και τη θεραπεία των οδοντιατρικών προβλημάτων.
Ταχύτερη εμφάνιση: Η ψηφιακή ακτινογραφία εμφανίζεται στιγμιαία, γεγονός που επιτρέπει στον οδοντίατρο να αξιολογήσει γρήγορα την εικόνα.
Η οδοντιατρική ψηφιακή ακτινογραφία χρησιμοποιείται για μια ποικιλία οδοντιατρικών εξετάσεων και θεραπειών, όπως:
Διάγνωση τερηδόνας, περιοδοντικής νόσου και άλλων οδοντιατρικών προβλημάτων
Προγραμματισμός εμφυτευμάτων
Προγραμματισμός οδοντοπροσθετικών εργασιών
Ακολουθήσεις θεραπειών
Η οδοντιατρική ψηφιακή ακτινογραφία είναι γενικά ασφαλής για τους ασθενείς. Χρησιμοποιεί μικρότερη δόση ακτινοβολίας από τη συμβατική ακτινογραφία, γεγονός που την καθιστά ασφαλέστερη.
Η θεραπεία a-PRF™ είναι μια σύγχρονη μέθοδος οδοντιατρικής θεραπείας που χρησιμοποιεί πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRF) για να βελτιώσει την επούλωση των ιστών. Το PRF παράγεται από το ίδιο το αίμα του ασθενούς και είναι εξαιρετικά βιοσυμβατό.
Το PRF περιέχει υψηλή συγκέντρωση αυξητικών παραγόντων, οι οποίοι είναι σημαντικοί για την επούλωση των ιστών. Όταν το PRF εφαρμόζεται στην περιοχή της επέμβασης, οι αυξητικοί παράγοντες διεγείρουν την ανάπτυξη νέων ιστών και επιταχύνουν την επούλωση.
Η θεραπεία a-PRF™ προσφέρει πολλά οφέλη, όπως:
Βελτιώνει την επούλωση των ιστών
Μειώνει τον πόνο και το οίδημα
Μείωση του χρόνου αποκατάστασης
Μείωση του κινδύνου επιπλοκών
Η θεραπεία a-PRF™ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια ποικιλία οδοντιατρικών θεραπειών, όπως:
Εξαγωγές δοντιών
Αντιμετώπιση περιοδοντικής νόσου
Εμφυτεύματα
Οδοντοπροσθετικές εργασίες
Αισθητική οδοντιατρική
Αισθητική προσώπου
Η θεραπεία a-PRF™ είναι γενικά ασφαλής για τους ασθενείς. Το PRF παράγεται από το ίδιο το αίμα του ασθενούς, επομένως δεν υπάρχουν κίνδυνοι αλλεργικών αντιδράσεων ή λοιμώξεων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον οδοντίατρό σας πριν από οποιαδήποτε οδοντιατρική εξέταση ή θεραπεία.